Via Verde

Vandaag voor de tweede keer over de Via Verde gewandeld, maar nu de andere kant op. Het uitzicht is net als gisteren erg mooi. Het is de combinatie van een ruig berglandschap dat toch door mensenhanden in cultuur is gebracht. Olijfbomen, amandelbomen en wijngaarden wisselen elkaar voortdurend af. Bijna alles staat op terrassen waarvan je je niet kunt voorstellen hoeveel werk het is om die te maken. Het spoor slingert er zich doorheen en regelmatig lopen we tussen metershoge rotswanden. We hebben vandaag vijf kilometer gelopen waarvan minstens anderhalve kilometer tunnel. Hoewel het laat in het jaar is zijn er nog veel bloemen, vooral de rozemarijn staat volop in de bloei.
Ons plekje op de camping is beslist het mooiste dat we deze reis hebben gehad! Het voldoet aan al onze eisen: ruim, vrij uitzicht, rustig, geen zicht op enorme campers, een dorp op loopafstand en prachtig schoon en nieuw sanitair.

We hebben het vandaag weer flink warm gehad, 28 graden! Na 10 kilometer wandelen is Nico dan ook echt moe.
We gaan in het dorp eten en Nico besteld een T bone steak op houtskool gegrild. Het is een enorm stuk van 750 gram. Verrukkelijk! Ik bestel en eenvoudige kip en die smaakt ook prima al is hij onherkenbaar als kip. Ik heb nog even nagevraagd of het echt kip is (met bijbehorende tok geluid) en ja hoor het is echt kip. Dan kan het niet anders dan dat de kip plat gelagen is met een flinke hamer. s'Lands wijs s'Lands eer zullen we maar zeggen.

Morgen gaan we weer verder ondanks dat we ons realiseren dat we niet snel nog zo'n plekje zullen vinden.