de groene weg

We slapen in Haro de hoofdstad van de Rijoja wijn. Als we vertrekken passeren we vele prachtige wijnhuizen. Rijk en verzorgd. Nico koopt bij de Lidl twee flessen wijn voor nog geen vier euro en rijdt met een stalen gezicht de luxe wijnhuizen voorbij. Het moet niet gekker worden!
We rijden vandaag een lange en veelbelovende route dwars door een natuurgebied. Vanaf Najera volgen we de rivier de Najerilla die zich door het gebergte kronkelt. Er zijn maar weinig dorpen en dus ook weinig verkeer. We picknicken bij het monasterio de Valvenera.
De weg gaat eindeloos door, de ene bocht na de andere. Heel af en toe een dorpje met honden, koeien en zelfs paarden op de weg. De twee paarden lopen voor ons uit het hele dorp door. Samen vullen ze de smalle weg en met geen mogelijkheid kunnen we er langs. Af en toe staan ze stil, jeuk hier of daar en sjokken dan weer door.

Na zo een hele dag rijden zijn we blij eindelijk weer een stukje rechte weg te zien. De camping in Burgos is 50 km verder. Nico is erg moe, dus we proberen eerst een camping in een klein dorpje dichterbij. We hebben geluk de camping bestaat nog en is open. Geen camping om langer dan 1 nacht te blijven, maar voor dit moment net goed genoeg. Er staan grote armoedige stacaravan 's. De meeste leeg, maar een aantal bewoont door jongelui. Het doet nogal armoedig aan. Wij vinden een plekje op de speeltuin, dat is beter dan klem tussen twee lelijke stacaravan 's in.... Een douche met een armzalig plastic gordijntje, tja het kan erger.
Maar het voornaamste is dat het droog is en heerlijk warm, meer dan 25 graden.
We besluiten niet te koken , maar straks naar het dorp (650 inwoners) te wandelen en te zien wat ze ons daar te bieden hebben.